Józef Wissarionowicz Stalin

Mimo że początkowo rządził Związkiem Radzieckim w ramach zbiorowego przywództwa, ostatecznie umocnił swoją władzę eliminując swoich politycznych oponentów, by w latach 30. stać się de facto dyktatorem. W sierpniu 1939 r. Stalin zawarł pakt o nieagresji z Adolfem Hitlerem, który sankcjonował też podział Europy środkowo-wschodniej pomiędzy Niemcy i Rosję. Pakt ten, który przeszedł do historii jak Pakt Ribbentrop-Mołotow, uważany jest za porozumienie, które utorowało drogę do wybuchu II wojny światowej i zniszczenia Polski oraz podziału Europy. W 1940 r., po ataku Hitlera na Związek Radziecki Stalin, wraz z prezydentem USA Franklinem Rooseveltem i premierem Wielkiej Brytanii Winstonem Churchillem, był jednym z uczestników koalicji antyhitlerowskiej, znanej jako Wielka Trójka. Pod jego przywództwem, w czasie II wojny światowej Związek Radziecki wniósł znaczący wkład w pokonanie III Rzeszy niemieckiej, co ugruntowało mocarstwową pozycje ZSRS na arenie międzynarodowej na długo po zakończeniu wojny. W czasie rządów Stalina w ZSRS panował masowy, państwowy terror i Stalin jest powszechnie uznawany za bezwzględnego dyktatora, odpowiedzialnego za masowe represje, czystki etniczne, masowe deportacje, egzekucje i głód, który doprowadził do śmierci milionów ludzi. Szacuje się, że w czasie rządów Stalina zginęło kilkadziesiąt milionów ludzi, z czego 11 milionów zmarło wskutek głodu na Ukrainie, oraz trudna do ustalenia liczba ofiar sowieckich deportacji, zesłań i niewolniczej pracy w łagrach Gułagu.