Ławrientij Beria

Beria był najdłużej działającym i najbardziej wpływowym szefem stalinowskiej tajnej policji. Po inwazji sowieckiej na Polskę w 1939 r. był odpowiedzialny za organizację i przeprowadzenie masakry w Katyniu (serię masowych mordów około 22.000 polskich oficerów i inteligencji dokonanych przez NKWD). Beria odpowiedzialny jest za rozbudowę rozległej sieci represyjnego aparatu sowieckich obozów pracy tzw. Gułagu. W okresie inwazji Niemiec na Związek Radziecki Beria pełnił funkcję faktycznego marszałka Związku Radzieckiego, dowodząc jednostkami terenowymi NKWD odpowiedzialnymi za operacje sabotażowe na froncie wschodnim. Na konferencji jałtańskiej Stalin przedstawił Berię prezydentowi USA Franklinowi D. Rooseveltowi jako "naszego Himmlera". Po wojnie Beria organizował przejęcie przez aparat sowiecki instytucji państwowych w Europie Środkowej i Wschodniej oraz rozbudowę i funkcjonowanie brutalnego aparatu represji politycznych w tych krajach. Nadzorował również projekt budowy sowieckiej bomby atomowej. Po śmierci Stalina w marcu 1953 roku, Beria został wicepremierem Związku Radzieckiego i szefem Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Zamach stanu w czerwcu 1953 r., odsunął Berię od władzy. Został oskarżony o zdradę stanu, skazany na śmierć i stracony 23 grudnia 1953 roku.