Podczas Holokaustu żydowski opór przybierał różne formy. Poza różnymi formami oporu zbrojnego (takimi jak sabotaż czy partyzantka), wielu Żydów zaangażowało się w opór kulturowy i religijny, zachowując swoją tożsamość i tradycje pomimo wysiłków zmierzających do ich wykorzenienia.
Szczególnie okrutnie niemieccy okupanci traktowali polskich Żydów, Hitler dążył bowiem do eksterminacji przedstawicieli narodu żydowskiego. Utworzono getta, w których Żydzi musieli mieszkać, a potem obozy koncentracyjne, w których byli zabijani. Polska stała się jedynym krajem w Europie, gdzie osobie pomagającej Żydom i jej rodzinie groziła kara śmierci. Wielkim aktem bohaterstwa Żydów było z góry skazane na porażkę powstanie w getcie warszawskim, które wybuchło 19 kwietnia 1943 r. Powstańcy woleli ginąć z bronią w ręku.