Na początku I wojny światowej Rosja poniosła ogromne straty i pojawiały się coraz większe trudności gospodarcze, co spowodowało drastyczny spadek autorytetu cara Mikołaja II. 8 marca 1917 r. doszło do zamieszek w Piotrogrodzie, które zakończyły się abdykacją cara 15 marca i końcem dynastii Romanowów. W listopadzie 1917 r. bolszewicy, pod wodzą Lenina, przejęli władzę w Piotrogrodzie, co zapoczątkowało wojnę domową. Przejęcie władzy przez bolszewików i wprowadzenie dyktatury proletariatu doprowadziło do wprowadzenia czerwonego terroru i systemu monopartyjnego.
Podczas kolejnej fali strajków robotniczych w Rosji w 1917 r. żołnierze odmówili strzelania do manifestantów. Car został zmuszony do abdykacji, a panowanie nad zaistniałym chaosem stopniowo przejął przywódca bolszewików – Włodzimierz Lenin. W Rosji wybuchła wojna domowa między rewolucjonistami a zwolennikami dawnego porządku. Na skutek rozpadu imperium Romanowów powstały niepodległe republiki bałtyckie: Finlandia, Litwa, Łotwa i Estonia. Polacy i Ukraińcy podjęli czynną walkę o niepodległość.
